Roel Goudsmit

Thuis betekent vriendinnen, straten, buren, muren en moeder is… jouw tijden als kind en liefde … en herinnering van jouw vader en bangheid van de oorlog… Dit is mijn gevoel als ik thuis ben.. alles loopt mee…..

Mijn thuis, toen mijn moeder nog leefde, smaakt naar volkoren pannenkoeken, chocopasta op basis van honing, levertraanpillen, linksgedraaide (of rechts?) yoghurt en havermoutpap. Mijn thuis met alleen m’n vader smaakt naar biefstuk met friet en chinees.

Vanaf mijn 9de kook ik al. Tuurde ik al langs de rok van mijn moeder naar de pannen. Ik werd altijd weggestuurd omdat het gevaarlijk was. In die tijd werd er in Suriname gekookt met gasbommen (zo werden gasflessen daar genoemd). Er werd buiten gekookt. Wij hadden het goed vroeger. We hadden twee bedienden maar …

Mijn thuis smaakt naar betuttelende broers en zussen, als jongste zijnde had ik 7 vaders en 4 moeders, ze zijn dat altijd blijven doen. Verder elke dag naar de kerk, soms zelfs 2x, het rozenhoedje bidden na het eten op je knieën achter je stoel, ginnegappen naar elkaar. Als ik stout was, en dat was …

Als ik aan de geur van mijn kindertijd denk dan ruik ik heerlijk Afrikaans eten en de stank van de jongens die terugkwamen van het jagen.